Ufak ufak çıkmış
İlk yaprağı karların altından gün ışığına doğru;
Ben buradayım demiş kardelen.
Kardelen doğdu diye sevinmiş gül.
Gülün goncası gülümsemiş.
Karanfil neşeli,
Çok güzel kokmuş menekşe.
Sonra üzülmüş kadın;
Üzüp kırmışlar sol göğsünün alt yanını.
İklim soğumuş,
Kış olmuş.
Üzülmüş kadın.
Üzmüşler.
Kadın üzülmüş;
Kırılmış eriğin dalı.
Martı simide,
Gül bülbüle küsmüş.
Venüs'ün isyanı bundanmış evrene.
Venüs küsmüş,
Dal kurumuş,
Gül üşümüş.
Evren de zaten kocaman bir düşmüş.
Bir rüyaymış aslında her şey;
Kadın gitmiş,
Rüya bitmiş.
09.03.2024 Hıdır Daştan
Kayıt Tarihi : 22.6.2024 23:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!