Kadın Şiiri - Zinnur Aldaş

Bazen namus kavramı istismar edilerek,
Töre uğruna kendisine mezar kazılan varlık;
Kadın...
Bazense bir hayal gibi peşinden gidilerek,
Uğruna şarkılar söylenip,şiirler yazılan varlık;
Kadın...
...
Damaklarda iz bırakan bir tat gibidir,
Kaşları ustaca çizilmiş ince bir hat gibidir,
Duyguları hassas dijital bir saat gibidir,
En ufak sertlikte bozulan varlık;
Kadın...
...
Dişiliği her asırda hoyratça sömürülen,
Sadece cinsel bir obje olarak görülen,
Cahiliyede diri diri toprağa gömülen,
Ortaçağdaysa "şeytan" diye derisi yüzülen varlık;
Kadın...
...
Kutsal bir vazife diye üst üste çocuk doğuran,
Hayatın çilesiyle simsiyah saçları ağaran,
Nasırlı elleriyle teknede hamur yoğuran,
Yaptığı fedakârlıklarla hep üzülen varlık;
Kadın...
...
İpekten saçlarını tel tel örüp,
Afrodizyak kokan tütsüler sürüp,
Güzelliğiyle şâirlere ilham verip,
"Mona Lisa"yla tablolara çizilen varlık;
Kadın...
...
İçinde kaybolunan koca bir şehir gibidir,
Bakışları bedene yayılan bir zehir gibidir,
Bir tılsım,bir büyü,bir sihir gibidir,
Efsûnu,aşkla öpünce çözülen varlık;
Kadın...
...
Şefkât çeşmesinden yudum yudum içerek,
Kendisine en kutsal makam olan anneliği seçerek,
Yaratanın tornasından ince bir işçilikle geçerek,
Güzellik imbiğinden damla damla süzülen varlık;
Kadın..
...
Fedakârlığın timsali olmasına rağmen,
Güzelliğin en son hâli olmasına rağmen,
İnsanlık bahçesinin gülü olmasına rağmen,
Yinede tarih boyunca en fazla ezilen varlık;
Kadın...
...
Ateş düşünce Türkün ocağına,
Beşikte ki bebesini aldı kucağına,
Sarılıp tek silahı olan nacağına,
"Milli Mücadele"de yollara düzülen varlık;
Kadın...