Kadim Sevgilisiyiz Bu dağların

BİR HECE AŞKIN, BİR KİTAP MECNUNUYUZ

varsın yerinde saysın mutluluklar
varsın düşün gülüşün bittiği yerde
çiçekleri gözyaşlarıyla büyütsün nazlı yar
sevdamız bine bin versin diye çıktıktığımız yolda
zulme kafa tuttuğumuz günlerimizde oldu bizim
bu şehrin mültecisi
bu memleketin sürgünü olduğumuz kadar
diklendiğimiz günler de oldu ölümüne
biliriz yenginin de yenilginin de bir onuru var
tahammüllün fikrin tahayyülün
bir namusu olduğu kadar

yendik övünmedik
yenildik dövünmedik
kalkınca olgun başaklar gibi eğilir başımız
bir kez olsun teslim olmadık güce korkuya
gündüzü güzel eyleyeniz
katili olmadık bir çocuğun düşünün
geceye türkü söyleyeniz
kesmedik önünü bir gencin kavak yellerinin

bir hece aşkın, bir kitap mecnunuyuz
bir kez olsun vaz geçmedik leylamızdan sevdamızdan
dayayıp sırtımızı dostların yüreğine
binmişiz karanlığın tepesine
bir kör kuyunun, bir gök yüzü yıldızıyız
düşsek de umudumuz uç veriri daim
ne ölümler çıkarmışız ölümsüz

sabrı da biliriz köklü kayalar kadar suskun
çatlamaya hazır bir çiğdem soğanınca
baharı beklemesini de
hayallerimiz var insana dair
yere göğe sığdıramadığımız
yiğitlerimiz var ölümsüz
en cevvalinden en efesinden
sakınırız incitmekten yârimizi yarenimizi
bir serçenin nefesinden

yılgınlık yok
ne kırılırız kula
ne de küseriz Allah’a.
açılmamış güllerimiz
gidilmemiş yollarımız var daha
sen iman et, acı gerçeğinin tatlı yalanlarına
korkunu diri tut
çiğnendikçe çoğalan gelinciği
dizgine gelmez asi çocuğuyuz bu memleketin
eşkıya türkülerimiz var söylenecek
bir fidanın çığlığından
meydanların ayak sesinden

kadim segilisiyiz bu dağların
gün gelir zapdedilmez bir çığ oluruz
küçücük bir kar tanesinden

Mahmut Nazik 03 02 2015 Mersin