Ben veda etmeyi pek beceremem.
Duygularımı da pek açığa vuramam zaten, hele bu veda çok daha zor geliyor.
Ama insanın kanı durmuyor işte, ne varsa bu son anlarda.?
Senden hatırlamanı bile istemiyorum, sadece temizliği ve saflığıni yaşatalım bu doslugun, kalbimizin bir kuytu köşesinde! …
Ne güzel başlamıştı, en güzel heyecanları, en güzel sohbetleri yaşadık.
Hemen doslugun kuytusuna indik, zamanı durdurup utançları ve sitemleri yaşadık.
Sevdik, sevildik, doruğuna vardık kutsal duyguların.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta