Dündü belki, ceketimin altında bir kıpırtı, çıktığım uzun yolculuğum.
Otobüsün camından el sallamıştı martılar.
Ardımda mavi bir şehir, her gidenin döneceği yalanının yansıması pencerede.
Uzun bir uyku, belki de kış uykusu bu ayrılık.
Yalana sarılmış bir rüya, karabasan sanki.
Aldatıldım, aldandım uzağın iyi, yakının acı olduğuna.
Koşarak gittim o kadim karanlığın kucağına.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta