Kadim bir dosttur şiir
Dört bin yıllık bir hikaye
Bir yasağın pençesinde
Doğmuştur Enheduanna
Bir nehirde can bulmuştur
İki nehirin arasındadır izleri
Medeniyetin beşiğindedir yani
Sümer kenti Nippura aittir bu şeref
Enheduannanın şu-sine dökülüşüdür
"Damat, kalbimin sevgilisi
Güzelliğin büyüktür, bal gibi tatlı
Aslan, kalbimin kıymetlisi
Güzelliğin büyüktür, bal gibi tatlı..."
Aşk da olmaz kavga da
Şiir olmasa
Söz saza ağlamazsa
Saz öksüz
Nağme Yarım kalır
Nota meçhule yol alır
Mızrap hedef bulmaz
Teller ayar tutmaz
Şiir varsa ben de varım
Açar mı sandın gülleri
Doğar mı sandın günleri
Her biri şiirin hatırına
Dile gelmeyecekse
Hoş bir Seda
Yaşanır mı sandın
Hayatı anlayamazsın
Umutları kavrayamazsın
Kalakalırsın arafta
Gül de şiir gülüşün de
Bir serçeyi sevişin de
Ezelden ebede
Bir şiirdir kâinat
Şiir varsa ben de varım
Şiir ruhtur
Cansız bedene
Şiir mısra mısradır
Anlam arayan kelimelere
Aşk şiirle yoğrulmuştur
Şiirse aşkla
Şiir yoksa ben de yokum
Menzilini bilmez bir okum
25 kasım 2020
Ibrahim Halil Aksoy
Kayıt Tarihi : 5.12.2020 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kitap okuyorum adında
Oturmuşum bir bankta
Simit attığımız martılar
Seni soruyorlar bana
İştahları pek yok bu ara
Sen mi tembihledin yoksa
Koca Akdeniz karşımda
Yüce Amanoslar sırtımda
Ufuktaki gemi kaybolurken
Dalıyorum
Avucumdaki resmine
Sonra da Akdenize
Boğuluyorum
Sevdiğim deniz mi kıydı bana
Yoksa
Manası derin gözlerin mi
Bilemiyorum
Kitap okuyorum adında
Oysaki hayalin aklımda
Zülfikara gerek yok
Yüreğimi yarman için
Kurşun sözlerin kabulüm
Sırtımdan yarıkkaya vuruyor
Diğer yandan
Asiden de asi gözlerin
Hangi can dayanır ki
Bu vurulmalara
Çevirdiğim sayfalarda
Bitirdiğim satırlarda
Virgüllerde noktalarda
Hep sen varsın hep sen
Denize de açılsam
Dağlara da çıksam
Vardır her Amik'in bir Belen'i
Belen'i aşsam Amik'e ulaşsam
Körfezin dört bir yanında
Avare avare dolaşsam
Dalga dalga kıyıya vuran da sensin
Şiirlerimdesin türkülerimdesin
Hem dilimde hem gönlümdesin
Gözümdesin özümdesin
Çayımı demlediğim közümdesin
Unutmak mı seni
Şiir gözlüm türkü sözlüm
İnsan kendini unutur mu
Bu can bu bedendeyken asla
TÜM YORUMLAR (1)