Kadıköyde bir pazar akşamı

Yağmur yağıyordu; ben her zaman ki yerimdeydim
Kadıköyde bir pazar akşamıydı
Her zaman ki gibi seni bekliyordum
O gün sana hiç söyleyemediğim bir şey olmuştu
seni özlerken daha çok seviyordum
Evet öyleydi; seni beklerken daha bir aşıktım
Hep aynı müzik çalardı beklediğim yerin hemen karşısında ki cafede; sanki ayarlanmış gibi...
şimdilerde sana beni hatırlatır oldu o şarkı
mutluydum aslında seninle
sorma işte! neden bitti diye
Öyle gerekiyordu ve öyle oldu...
Bilmiyorum hala ayak izlerimiz varmıdır kadıköyün arka sokaklarında?
Bilmiyorum hala sevebilirmiyim?
bilmiyorum hala sevebiliyormusun?
Korkma içimde hep bir parça sevgin eksik olmayacak
Korkma inan hep bir yanım seninle olucak