eski bir lahit gibi
uysal karabatakların dizildiği kordon
yorgun tarihlerden artakalan
yüzümü bölen fotoğraflar
ve artık yüzme bilmeyen çocuklar
sıradan oyunların başrol oyuncusu
gibi eksiğim buralarda
yaşanmışlığın o korkunç sinmişliği camlarda
toprak camlarda boyveren sancılarımız
gülsek eşkıya gülüşlerine en çok yakınız
dönsek içimize bitirsek maceramızı
bu şehrin kıyısızlığa inancı
bir nokta gibi asılı sedirde
kaygan rıhtımda ayak izleri
ve akıp geçen bir yanılsama sadece
Kayıt Tarihi : 9.1.2024 03:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!