Işıklar dökülüyor denize,
Bulutların arasından.
Sanki yanıyor sular.
Gittikçe uzaklaşıyor Rumeli Hisarı
Kadıköy rıhtımına daha çok var.
Belki vazgeçtin, rıhtımda beni bekliyorsun.
Belki de ardımdan süzülüyorsun, kimbilir
Martılarla beraber, kimse görmeden...
Belki de surların dibinden geçen trendesin şu an;
Her günki gibi,
Yenikapı'ya doğru...
Trenden bakınca ağladığım
Belli oluyor mu?
İşte bu deniz, bu hüzün,
Bu dökülen ışıklar, dalgalardaki sessizlik
Anlatıyor halimi.
Biten bir beraberlikti bu ayrılık;
Biten bir aşk değildi.
(15.01.2000)
Mustafa Soner AcarKayıt Tarihi : 4.3.2008 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İstanbul Boğazı'nın eşsiz güzelliğinde bu anlattığım sahne hemen her gün yaşanır.
Bu dökülen ışıklar, dalgalardaki sessizlik
Anlatıyor halimi.
Biten bir beraberlikti bu ayrılık;
Biten bir aşk değildi.
Şiir güzelliği seyrederken ümit, hüzün, varsayımlar eşliğinde devam etmiş ve çarpıcı bir şekilde bitmiş. Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)