Kadıköy vapurunda;
Hareketli bir melankoliğim
Bugün ben.
Kadıköy vapurunda
Güneş pervasızca vuruyor
Pervazlarından.
Ayaklarımın altında mavi deniz...
Bir acayip dalgalandı
Yine Marmara.
İçindeyim vapurun...
İçindeyim anın
Efkârımdan yoksun değilim.
Dilim de zıpkın gibi... Sen
Sevgili sen
Kızıl kadın şarkısını söylüyor
Kimse bilmiyor...
Yine de korkmuyorum.
Motorun sesiyle
Uzaklaşıyorum
Kör kıyılarından
Bağırıyorum!
Evet, bağırıyorum acımdan
Gözlerim yabancı da değil
Sana sevgili
Görmezden de gelemiyorum seni
Deli sevdam, gelemiyorum,
Gizleyemiyorum ayrılığı içimde!
Bununla beraber saat.
Saat. Sabah!
Çok hüzünlendiğimi söylüyor şafak
Sonra başım yine gece olmuş, olmalı diyorum...
Birden sarhoş olduğumu hatırlayıp
Akbabanın koynunda
Gri bir hayal içinde ehemmiyetsiz
Mavisinden uzak düşlerde buluyorum kendimi
Çırılçıplak, yapayalnız
Kadıköy vapurunda;
Hareketli bir melankoliğim
Ben bu gece.
Salınıyorum bir o yana
Bir bu yana
Rakı içmişim geceden
Az önce öldüm.
Kadıköy vapurunda;
Hareketli bir melankoliğim.
Güneş pervasızca vuruyor
Pervazından
Kayıt Tarihi : 14.3.2013 18:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
