Kadıköy Vapuru Şiiri - Teoman Temel Süer

RASLANTI (kadıköy vapuru)

Halatlar toplanıyor,vapur hareket etmek üzere,
Son anda atladım,Kadıköy vapuruna,
Üst salonda iliştim bulabildiğim bir yere,
Karşımda bana bakan gözler,yabancı gelmedi,
Bir yanında iki çocuk,öbür yanında kel saçlı şişman adam,
Kaç yıl oldu,hatırlayamadım ama,değişiklik yoktu bakışlarında.

Duygulandım,ismini bile hatırlıyamadım,
Yavaşca,gözlerimle selam vererek,kalktım,
Vapurun,kıç tarafında,uzayıp giden köpüklü yola dalmışım,
Eminönü,Topkanının pırıldıyan ışıkları,
Götürdü beni,çook eski yıllara.

Dalmışım hatıralara,
Acaba hatam oldumu,ümit verdim mi kimseye?
Diye düşünürken,nede çabuk geçti 20 dak. yolculuk,
Rüyadan uyanırcasına,hatıralarımı orada bırakarak,
Modanın,dar yokuşlu yollarında,kaybolmak istercesine uzaklaştım.

Seni çok çok seviyorum.İstanbul,
Zamanı alıp götürüşünü,
İki yaka arasında,ayların yılların nasıl geçtiğini,
İnsanları hissettirmeden,acımasız değirmeninde öğütüşünü.

Sen ne aç gözlüsün İstanbul,Öğüttüğün,bu insanlarlamı? besleniyor,büyüyorsun,
Biz yaşlanıp,güçsüzleşirken,
Sen acımasızca,güçleniyor,güçleniyor,gelişiyorsun.

Yeter,yeter artık,biraz soluklan dön arkana bak,
Hatıralarımızı yaşadığımız yerleri bize bırak.

Tek değişmeyen,
Kadıköy vapuru,
Gene koşuşturmalar,kalabalıklar,
İyi, kötü rastlantılar,
Dalınan hatıralar.
20 dakikalık yolculuk. 10.06TEOMAN2013