Yorulmuştuk artık herşeyden
Zaman mefhumunu yitirmiştik
Zayi oldu yaşananlar
Ve yirmi yılı harcadık boşuna
Annem hatırımda şimdi
Sabah ezanında duaları yanımda
Ve babamın ruhu
Her zor anımda arkamda
Kadıköy sahilindeyim
Karşıda ayasofya’nın ışıkları
Ve rıhtımda gecenin aşıkları
Denizden rüzgar esiyor
Ve beni de götürüyor
Ruhumu arındırıyor yalandan
Unut diyor bana hiç yaşamadan
Aklıma şiirler geliyor
Bir Necip Fazıl dan, bir Nazım Hikmet ten
Şafak söküyor istanbul sırtlarından
Tüylerim diken diken oluyor
Artık haydarpaşada sabah oluyor
Bir hikaye daha burda bitiyor
İstanbul adamı şair ediyor...
03.06.2001
Kayıt Tarihi : 16.11.2001 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzeldi...
Akışı ve özellikle finali...
TÜM YORUMLAR (4)