İskelede, Kadıköy’de;
Bir ilki bir de devamı vardı,
Serzenişlere…
Hatlı vapurların,
Geliş-gidişleri…
Martılar sahilde,
Çünkü
Güneş; yoksun,
Güneş; solgun,
Güneş; gaip…
Bir adam elleri çenesine kenetlenmiş;
Düşünürken martıların serzenişini…
İsyan;
Dalgalara,
Rüzgâra…
İskelede, Kadıköy’de;
Yaradan tam da yukarıda…
Geçen zaman; görülmez.
Ama geçer…
Ya bedendeki ben?...
İskelede, Kadıköy’de;
Tam karşında gördüğün;
Altı minareli Sultanahmet,
Hemen yanında;
Topkapı sarayı,
Bir ötesi;
Galata kulesi…
Dalgalar gri,
İstanbul boğazında…
Martılar bilinçsizce;
Yalnızlığa alkış tutmakta…
İskelede, Kadıköy’de;
Adımlar; geriye,
Düşünceler; zirvede…
O’na söyle;
“Gada”sının yanında;
“Kadı”sını da aldım, İstanbul’un.
Nokta…
Nuh Karaaslan
Kayıt Tarihi : 6.7.2022 14:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!