Yıllar önceydi,
Kadıköy iskelesinde görmüştüm onu, küçük bir çocuğun simit tezgahına bakıyordu.
Ayağa kalktım, tam merhaba diyecek iken;
-Hey simitçi! diye seslendi küçük çocuğa, anlamıştım, simit alacaktı.
Simit tezgahına doğru yürümeye başladı, dayanamadım hemen arkasından ayağa kalktım ve simitçi çocuğa yöneldim. havada hafif ılık bir rüzgar esiyordu.
Simit i alıp elindeki parayı uzatacak iken, rüzgarın etkisiyle parasını düşürdüğünü fark ettim.
Parayı yerden aldığım an onun sürükleyici gözlerine baktım.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta