Kadıköy İskelesi Şiiri - Yusuf Topçu

Kadıköy iskelesinde otururken gözlemlerime takılanlar geldi aklıma...

Herkesin bir derdi var gibiydi
çoğu insan denize bakıyordu
konuşurken yanındakiyle.

Sevgilisi olanlar göz göze gelip sev'iştikten sonra
tekrar denize dönüyordu kifayetsiz.

Merak ediyordum

Acaba günde kaç intihar yutuyordu kadıköy iskelesi?
ya da biz farkında varamadan,
kaç kişi boğuluyordu giydiği elbiseler içinde?

şükür
adaletli bir dünyada yaşıyoruz
herkes birbirininin hayalini yıkmaya özen gösteriyor! ...

Ama kusura bakmayın!
bizim hayallerimiz sizinkiler gibi boyumuzdan büyük değil!
bizim hayallerimiz;
deniz de çakıl gibi
ya da martının vapurla yarıştığı kadar
kısa ve öz.
Nefes aldığımız kadar hayattayız.
Ne fazlası, ne eksiği
en az sizin kadar da yaşamayı hakediyoruz!
anlatabiliyormuyum
hayatı kıyısında değil
içinde yaşıyoruz!

''kimimiz; karnını doyuracak parayı denkleştiremeyip
elleri cebi delik pantolon içinde, martı zılgıtları eşliğinde sahilde hayal kurarken
kimimiz; şaşalı gökdelen tepelerinden
o hayal kuranların sahillerini satın alıp, hayallerini başına yıkıyor! ''

allahtan çok adaletliyiz
birbirimizin hayalini yıkmayı güç sanıyoruz!

''sözün bittiği yerdeyim nokta koymaya kıyamıyor kalemim! ''