Bir kıtadan ötekine taşımak hayali hüznümü,
Her sabah yaren eder martıları bana,
Gözlerimde fer misali,
Bir kervanda yürüyen son deve olmak,
Ya da o devede sadece bir kulak,
Ellerinden içtiğim suları hatırlatır,
Toprağında bir düzlüğün,
Tarlabaşında
Yüzünde erkeksi bir boşvermişlik,
Geceleri yarıyor kaderin kılıcıyla sanki,
Ve çok açık değil miydi,hayat
Daha 5 yaşında onu bırakan loş bir odada,
Babası zannettiği mağara adamıyla,
Sonra meydanda bağıran gençler,
İçlerinde bir şeyleri devirme özlemi,
Onlarda yalan,
Çünkü her devrimin sonunda,
Bir şişe rakı,beyaz peynir ve ekmek masada kalan…
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 05:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!