Akşam ezan okunurken Kadıköy’de
Beyaz ay ışıldadı gülümseterek
Kendisinden bir şeyler istetecek
Fener yener diyor muzipçe
Coşkulu gruplar geçiyor
Caddeler ışık içinde
İçimdeki genç adamlar gitsin derbiye
Beyaz ay, beyaz yalan
Gönlüm muhabbet istemiyor.
Denize bakıyorum
Vapura bakıyorum
Işıklar içindeki Topkapı’ya bakıyorum
Kahve bahane.
Parıltıları seviyorum
Yüzlerdeki parıltıyı seviyorum
Akşam ezan okunurken Kadıköyde
Düşüncelere dalıyorum.
En güzeli
Küçücük bir hikayesi olabilmek yaşamanın
Işıktan asla vazgeçmeyen
Bir Kelebek misali.
Kayıt Tarihi : 26.10.2015 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!