Kadıköy Şiiri - Yafes Ali

Kadıköy...
Bana yaklaştı
Ve beni fütursuzca içine çekti
Şimdi çıkamıyorum ondan ve ara sokaklarından
Çıkamıyorum hüzünlü bakışlardan
Kaçamıyorum içimdeki boşluklardan
Buradakiler mutlu değil evet
Ama kaçamıyorlar Kadıköy Meydanından

Ben kendimle hayatım arasında bir savaşa girdim
Ve ne alaka hiç anlamasam da
Kadıköy kazandı
Şimdi nasıl anlatırsın insanlara
Artık bambaşka bir meselenin içinde olduğunu

İnan kaçamıyorum buralardan
Uzaklaşmak istediğim zaman
Bilemiyorum nereye gideceğimi
Her yer kalabalık ve ben bir yabancıyım
Deniz kenarı yerlerde yaşayıp deniz görmeyen insanım
Hatay, İstanbul ve adana
Kurak var içimde,ruhum soluk soluğa

Ben bir başıma etraflarda koşturan bir çocuğum
Kendi ülkemde kendime düşman koştururum
Kadıköy bugün çok benden,kendine yabancı kalmış
Ne olduğunu anlamadan koşturuyor

Avrupa'ya yanaşmak istiyor, Anadolu'dan çıkmak üzere
Ama tutuyor onu içinde bir şeyler
Ahlak anlayışı ile medeniyet çeliştiğinde
Ne yapacağını bilemiyor,kalıyor öylece

Kadıköy,seni daha ilk gördüğümde tanıdım
Anladım,bakışlarında bir hüzün var
Gözlerinden taşıyor ve ta uzanıyor Beşiktaş'a
Kadıköy senden biraz uzaklaşmalıyım
Yoksa şiiri tamamlayamayacağım,uzanacak sonsuza