Kadifemsi Sallanış Şiiri - Dılovan Çakmak

Bir kapı eşiğinde, saklı buldum çocukluğumu.
Evvel zamanı, bir büyüklük ile taşlamak,
Düşmek için can atmak,
Yerde duran elmaya, göz ucuyla bakmak
Sergilenen tavrın, asılsız enginliğinde, kayıp olmaktan bile öte idi.
Salınan bir yaprak tanesinin ufkunda, çağrışımları hissetmekti,
Serin bir gülümseme ile uyanmaktı,
Umudun yükselişte, prangalarından arınması,
Karşımda duran bir amcanın, yüzündeki tebessümüydü içime sinen.
Yıldızlara bakınca, aklımı devşirmem
Hastahane kokusunun, üzerimdeki nahoş etki-i
İlksel ve ilkelsel yoğunluklarında hadsizleşmesi,
Güzel günlerin, yakınlığıydı belli ki
Öte yandan, gün be gün açan yaştlanmışlığın
Artık anlamının da, sağır ve sığlığını üzerine sermişliği,
İtibar kırıntılarının da yitirilişine, serpilmek
Ve aldatmak kastı ile yüzümsemek
Ne yaman olurdu.