Kadifekale Şiiri - Erdal Çoban

Adım adım yürüyor
Önde çocuk
Arkasında genç
Ötesinde kır saçları
Yaşı geçkin
Hepsi ağır adim
Adım adım yürüyor
Arnavut kaldırım
Roma yolundan yüksekçe
Kadifem kaleye
Manzaram deniz
Ufkum körfez
Gemiler taşıyor seni
Gırnata gıcırtısında kordon
Aya fotini de çan sesleri
İleri sen,geri ben
İzmir gülümsüyor
Gülümsüyor deniz kızları
İç liman,içinde ben
Denize dalıyor çingene çocukları
Bıyıkları deyiyor suya
Deniz banyolarında,narin begonya
Topuk sesleri karışıyor nal seslerine
Müzik yükseliyor grant hotel Huck' ta
Osmanlı postasından kart yollamış Katerina
Pul pul ege kokuyor
Pasaportta develer geviş getiriyor köpük köpük
İncir tanesini dolduruyor kadınlarım
Rüzgar esiyor kalemde kadife yaşmaklı
Büyü mevsimi
İzmirli levanten büyücüler
Büyülemekte günü ve geceyi
Tek sıra dizilmiş yatmış menzile
Geleni gideni vuruyor eşkıyalar
Varyant
Değirmen dağı
Bahri baba
Yokuş yukarı çıkanlar iniyor yavaş ve ölüce
Adım adım iniyor
Arnavut kaldırım
Roma yolu dingince
Su akıyor tiril tiril
Yıkanıyor agora da leşim
Önde çocuk
Arkada genç
Ötesinde kir saclarim
Tek bir beden
Tek bir pamuk
Tek bir ölüm
İzmir gülümsüyor
İncir tanesini seviyor kadınlarım