Kadife Miras Şiiri - Hazan Armes

Gideceğim
Düşünmeden
Tartmadan dengesi pas tutmuş terazide
Gideceğim
Önümde yığınla dönemeçler
Kaygım yok
Karşıma çıkan her sokak arasına sapacağım

Bütün tabelalar eskiyene kadar geleceği gösterir
Tozlandın mı
Hele ki raflarından yumak yumak savruluyorsan
Geriye dönüş biletin kesmiştir umutlar kuytular

Ama o gün bu gün değil
Şimdilik sadece gideceğim
Geriye dönene kadar bekle

Bekle
Namludan sekmiş göğsümü de alıp başından
Ben de döneceğim geriye bir gün elbet
Pervazın eşiğinde bekleyeceğim büyüttüklerimi özlemlerimi
Gözlüğümdeki buğuyla saçlarımdaki güze bahar getirmeye
Benim de gücüm yetmeyecek bir gün

İçinde gizlenenleri gizleyeceğim son misafirimden
Kadife siyah bir sandığı ve de
Anahtarını arşınlayacağın izlerimde bulacaksın
Çamur değil kar değil
Bu kadar kolay yollarda yürümem ben
Sularda bulacaksın mührümüm şifresini
Çukurları nehirleri dinleyeceksin
Dokunacaksın yağmurlara

Kahramansız öyküler emanet edeceğim
Issız soğuk anıları ısıtacaksın
Canlandıracaksın ocaktaki yavan çalı parçalarında
Ateşböceği misali serüvenine sıçrayan kıvılcımlar
Gururum olacak
Birbirimiz hissedeceğiz kimseler görmeden

Hamleler benden şimdilik
Avuçlarımda yontulacak doğrulacak
Eğri büğrü zar sesleri
Söz
Son el senin olacak

Ama o gün bu gün değil
Şimdilik sadece gideceğim
Geriye dönene kadar bekle

Gizim
Karanlığım
Nefesimin son demi
İbriğinde kan taşıyan yavrum
Sevgilim
Çığlıkların alkımın altından defalarca geçmeli
En çok senin kokunda bu kadar kadın olurum

Eskiyen tabelalarımın
Yumak yumak savrulduğum raflarımın arasından
Ben de döneceğim bir gün
Ama o gün bu gün değil

Sen iyisi mi
Karanlığı uyandırmadan anlattığım masalları biriktir yine
Beni kadın yapan çığlığın hiç kısılmasın
Geriye döneceğim güne kadar

Ama şimdilik sadece gideceğim…

S…K