bir çukur; kapkaranlık
içerisi upuzun taşlık
kaldırdı başını; bir ışık
delikten sızmış yüzüne vurmuş
bir melodi içini ürpertmiş
ışıkla gelmiş
derin derin bakmış gözlere
her santimde hissedilmiş
dokunulmuş bedene
gün geçerken;
ışık karanlığa dönmüş
dokunuldukça kirlenmiş
kirlendikçe yıkanmış
yıkandıkça parlamış
saklanamamış hüzün
bedeni kadifedenmiş...
Kayıt Tarihi : 17.9.2009 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Aydoğar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/17/kadife-beden.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)