Kadı Yoran Dosltar! Şiiri - Cihat Şahin

Kul başına vermesin, böyle dostu yaradan!
Huzur verir insana, baştan ırak olması.
Dost edinmek hataymış, alelusul sıradan!
Azap verir dostuna, çok muhatap olması!

Etmek gerek daima; ahmak dosttan imtina!
Kısa ise istidat, hiç bastırma semtine!
Bal bölüşsen onunla, gelir sana tez gına!
Rahmet olur akile; ondan cüda kalması!

Zeki dostla ye taşı! Yeme bön ile aşı!
Haz istersen hayattan, bön seçme arkadaşı!
İster ise o olsun, süper devletin başı!
Konuşması illettir, hasta eder gülmesi!

Binsen onun salına, kürek çeker tersine!
Hep zıddına yol alır, asla gitmez mersin’e!
Sabır küpü kırılır, dolar elemle sine!
Bir cezadır Mevla’dan; böyle dostun olması!

Kıt olunca anlayış, mümkün değil anlaşmak!
Hayatından bezdirir, ona zerre bulaşmak!
Sen barıştan bahsetsen, o anlıyor dalaşmak!
Tehlikeli kobradan, az yanında kalması!

Böyle dosta derlermiş; ”kadı yoran takımı! ”
Bitirirmiş kadıyı, öldürürmüş hekimi!
Ehl-i insaf söylesin; bu dostmudur, şakimi?
Kayıp değil dünyaya; bu tiplerin ölmesi!

Tüm dostları korusun, böyle dosttan Hak Kerim!
Ahbap etmez umarım, ahmak dostla kaderim!
Ya çıkarsa kaşığa, acep nere giderim?
Tercihimdir o vakit, hakkın canı alması!

Ol muhibbim ey mevlam, dostum eyle dostunu!
Hayır, eyle daima; fiilini, kastını!
Bu fakire lütfeyle; son deminde jestini!
Dünya uhra yoldaş et, en mübarek bir nas’ı!

10.7.2007-İzmir-