Kadersiz Gönül Şiiri - Erman Ülker

her akşam sesinle ürperir
dost sözcüklerin ilk hecesi
ve ismini söyleyemez ya dilim
zannederim ki bundandır
pencerede başım
susup kalışım sana dair
sen her akşam aynı saatte geçersin bizim sokaktan
ve kahrolsunki bizim sokak
dünyanın en uzun sokağı bile değil
dünyanın en luzumlu anında
ama anlıyorum ki sokağımıza kızmak
kaderimize kızmaktan farksız
ne çareki kadersiz gönüller de işliyor
ve bir gerçeği bilmek öyle acıyıtor ki
hiç bir insanın yanından geçiş
bir ömür sürmüyor