(Gece yarısı uyanıp türkü söyleyen
halamın eşi Arif Ağaya ithaf)
Al önlüğünü de atmış kabadan
Ayrı düşmüş ana ile babadan
Bir güzeli sevdim sizin obadan
…Rabbim seni bana nasip eder mi.
Eşarbını yumuş asmış çınara
Güneşin şavkı da vurmuş pınara
Yürek alev alev yanmışım nara
…Seven güzel bırakıp da gider mi.
Düşümde gel dedi inşallah hayır
Geleceğim amma yolumuz bayır
Etme zalim felek zor günde kayır
…Akan gözyaşımı gelip siler mi.
Geçemedim şu dağların düzünü
Deli gönlüm sensiz çeker hüzünü
Kadir Mevla bana göster yüzünü
…Seven yürek kötü şeyler diler mi.
Vurulmuşum gözlerine kaşına
Çok sevenin neler gelir başına
Acı zalim felek bu genç yaşıma
…Kadersiz Arif’in yüzü güler mi.
Nevşehir/1968
Not: Arif Ağa büyük halamın eşidir.
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 1.3.2012 16:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Büyük halamın eşi Arif ağa, gecenin bir yarısı, uykusundan uyanır türkü söylermiş.Duyanlar derdi şaka sanırdım.Yanık sesine uyandım,saate baktım gecenin 3 çü.Türküsü bitene kadar uyumadım tabi.Ruhu şad olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!