Kadermi be.... Şiiri - Vedat Polatdemir

ulan bir suçlu kadermi be,
yokmu bizim hiç kabehatimiz,sütten çıkma ak kaşıkmı olduk? başımıza gelelenler için neden sürekli günah keçileri yaratıyoruz yada yaratma ihtiyacı hissediyoruz.neden aynalarda ki suratın biz oldugumuza inanmıyoruz...neden cesaret edipte'bunu ben yaptım' diyemiyoruz...hayatımızda ki kötüleri neden hiç unutamıyoruz! neden iyiden daha fazla konuşulur ve neden üzerinde daha fazla durulur,neden hep acıya katık ederiz...acaba üzülmek mutlu olmaktan dahamı kolayımıza geliyor...işin en acı tarafıda ney biliyormusunuz? bunu bile bile ve isteyerek yapmamız.
ve en kolayını yapıp 'kaderim böyleymiş' dememiz...biz aklımızla mantıgımız arasında,kendimize döküyoruz timsah gözyaşlarımızı...refüze oluyor sonra dolu dolu yaşamak istedigimiz hayat...ve sonra günah keçilerini aramaya çıkıyoruz.bu hayatın sorumlusunu bu yaşanılanın suçlusu ilan edıyoruz sonra rahatlıyoruz işte'sensin bunların sorumlusu suçlusu sensin' deyip birilerine, devam ediyoruz kaçak yaşamaya.....kaçak bir hayatta kaçak mutlulukların sahibi ve kaçak umutlara ev sahipligi, hükmü olmayan işlenmeye hazır suç teşvikiyle...
9112008