KADERMİ
Her şeyi kaderdir dey ipte geçme
Ananı belleyen kişi kader mi.
Sen kendi kavgandan korkup ta kaçma
Gammazcı yalaka fişi kader mi.
Şehirde köylerde ömür biçerken
Akşamlar aç susuz için geçerken
Zengin viski havyar yiyip içerken
Sofranda ki bulgur aşı kader mi.
Alın teri döker emek verirsin
Yaratan rızkımı veriyor dersin
Bir kuru ekmekle eve gelirsin
Çocuğun bükülen başı kader mi.
Boş hayal peşine düşer gidersin
Kuruntun yüzünden erir birersin
Ananı babanı inkar edersin
Doğuran doyuran dişi kader mi.
Eğer kader dersen bu bozuk düzen
Öyleyse tanrı mı halkları ezen
Yuvasız mekansız şu yurtsuz gezen
Yoksul emekçinin işi kader mi.
Namluların ağzı kan dilenirken
Afrikalı çocuk aç emeklerken
Kartallar başımda leşi beklerken
Şu yoksul gözlerin yaşı kader mi.
Filistin gerçeği ortada açık
Babanın kolunda vurur çocuk
Demeyin sakın ha akıldan kaçık
Baş ezen zalimin taşı kader mi.
Yoksulun başında dolanır ölüm
İnanın ki kader değil bu zulüm
Vurguni üşüyor dalımda gülüm
Savaşlar, ölüme koşu kader mi.
Şubat 2004
Kayıt Tarihi : 14.1.2006 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!