Her attığı adımda düşecekmiş gibi sendelerdi,
Yalnızlığı kaderi olmuştu dertlenirdi,
Dertmiydi onu çökerten
Yoksa yılların yükümü.
Ekmeğinin derdindeydi, kaleşliklere inat,
Sevdası çoktan terk etmişti bedenini,
Bedende deil yüreğinde taşıyordu,
Sevdayı
Terk etsede bedenindeki sevda,
O taşıyordu sendeleyerek yürekte.
Kalemi yazsada derdini yazan bedendi,
Yüreği deil…
Ahhh o yürek dile gelse neler yazardı.
Tutuyordu kendini hükmediyordu.
Vurgun yediğini dillendirmiyordu.
Kimine göre Zavallıydı,
Kimine göre deli,
Ne deliydi ne zavallı
O kaderine yenik düşmüştü..
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet bazen kadere yenik düşüyoruz. Kutlarım güzel kardeşimi, sevgiler.
mutlu olurlarsa insanlar şairlerde olmazdı aşkta acı ve sevinç var oldukca bu hayata şiirlerde sairlerde asla ölmezler ellerinizden öperim ve şiirlerinizin devamını diliyorum selametle kalın
TÜM YORUMLAR (9)