Kaçırdığım trenlerden,
Gülerek hep el sallardın.
Yaşamın o gözlerinden,
İnci gibi sen damlardın.
Gözyaşını sevmiyorum,
Zayıf gösteriyor diye.
Trenleri bekliyorum,
Hep kaçırıyorum niye.
Beş dakika beklemiyor,
Acı acı siren çaldı.
Gülümseyip terkediyor,
Mutluluklarımı aldı.
Artık bekleyemem seni,
Sesimi hiç duymuyorsun.
Tren neden kaçıyorsun,
Hiç mi düşünmedin beni,
Dur be tren ne olursun,
Beni de al kaçma artık.
Kederlerim neşe olsun,
Yıllardır hep yaya kaldık.
Kader trenini artık,
Eğer durdurabilirsem.
Mutlu olacağım her gün,
Görün yaşayabilirsem.
Kaybetmedim umudumu,
O trenden bir gün size,
El sallayıp huzurumu,
Gösteririm hepinize.
Gururla bak ayaktayım,
Yıkılmayacağım kader.
Senden hesap soracağım,
Olmayacağım derbeder.
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 19:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)