Nasıl olacak bilmiyorum, gitgide hissizleşiyorum. Tanrıdan müjdeler bekliyorum. Bir gün mutlu olacak mıyım? Sanmıyorum. Aklımı yavaş yavaş kaybediyorum. İzliyorum hayatımın aheste çöküşünü, içimden mutluluğu söküşünü, baharımda yapraklar döküşümü, ömrümün en kötü bölümünü, başrolünün ölüşünü izliyorum. Kapattım gözlerimi bekliyorum, açtığımda adalete sövmemeyi, gözyaşlarımı dökmemeyi, mutluluğu özlememeyi, bu dünyayı görmemeyi, kaderimin son cümlelerini yaşamayı bekliyorum...
Berat Atakan KoçKayıt Tarihi : 17.3.2025 04:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!