Bağlar mı diyerek nefsi direğe
Urganla sınıyor kader insanı.
Bilir ki yok demez bala böreğe
Soğanla sınıyor kader insanı.
Kimisinin eli açık bayağı,
Hak etmiştir atan olsa dayağı.
Ona göre uzatmış mı ayağı,
Yorganla sınıyor kader insanı.
Güzeli çirkini önüne serip,
İzliyor bir güzel geride durup.
Doğuşta tertemiz kalp beyin verip
Organla sınıyor kader insanı.
Yoğrulsa da acı tatlı hayatla,
Karşılanır her durum ihtiyatla.
Tebessümle, kahkahayla; feryatla,
Figanla sınıyor kader insanı.
06.11.2022 Ankara
Kayıt Tarihi : 11.7.2024 12:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!