Kaderi anlatan renkler vardır bilmediğin,
Kimi aktır, kimi kara, belki de sevmediğin.
Soluk bir tondur alnına işlediğin,
Bir yazı ki, ne yapsan önüne geçemediğin.
Mavidir özgürlüklere bürünen şekli.
Yeryüzünde tutamaz hiç bir ilgi, bu sevgi selini.
Hiçbir zaman bulamazsın yerinde elini,
Verdiğin gibi bir maviliğe benliğini.
Siyahtır fırtınaların gürültüsü.
Hiçbir şimşek aydınlatmaz bu kara dürtüyü.
Aydınlığa muhtaçtır, dost bilir üzüntüyü,
Unutmaya çalışır dağlara gömerek hüznünü.
Kırmızı güvendir dostluğun pençesinde.
Tutkuya dönüşür sevginin merceğinde,
Paylaşıldığında yemindir sadakate,
Ya da bir kan damlasıdır uğrunda damladığı yerde.
Rengi çoktan seçildi senin kaderinin,
Elinde değil imkanı yok değiştirmenin.
Adını düşün hafta sonu gideceğin filmin,
Kaçış yok bu senin en doğal kaderin.
1999
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 7.8.2005 18:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!