Kaderin Pençesi Şiiri - Abdullah Odabaş

(Bir Dosta)

Dostum bizi davet eder sılaya,
Kaderin pençesi bırakmaz gidem,
Gerektir bu dosta teşekkür etmek,
Kaderin pençesi bırakmaz gidem.

Kader bizi kıl ip ile bağladı,
Okudum destanın gözüm ağladı,
Bir yandan da yarelerim sızladı,
Kaderin pençesi bırakmaz gidem.

Gözüm yoktur dadaşında, barında,
Gönül her dem sıla ah-ü zarında,
Dururmola cami mescit yerinde,
Kaderin pençesi bırakmaz gidem.

İnkişaf halinde, şirin Alaca,
Mis gibi burnumda kokar böylece,
Gündüz hayalimde rüyamda gece,
Kaderin pençesi bırakmaz nidem.

Gelirisem 'etlihıngel' hele çay,
Ben içeyim sen bir yandan durma say,
Açık içmem, çaylarımı demli koy,
Kaderin pençesi bırakmaz nidem.

Salim kardaş sizi candan severim,
Kavuşmağa bilsen nasıl everim,
Dağlar arkasında meskenim yerim,
Kader Meftuniyi bırakmaz nidem.