Kaderin Oyunu Şiiri - Adem Yıldırım

Yine kaderin oyunu
Yine kaçınılmaz acı son
Daha zirveye varamadan
Başladığım yere çakıldım işte
Ve kabuk tutmadan eski yaram
Bir hançer daha indi yüreğime
İlk değildi, son da olmayacak belki
Bu defaki daha derinde, kapanmayacak belli

Yine Kaderin oyunu
Yine avuçlarımdan akan bir hayat
Ne tutmanın, ne korumanın kolayı
Ne de yerini doldurabilecek yedeği
Artık ne umut verecek bir ihtimal
Ne de kalan ömrün bir anlamı var

Yine Kaderin oyunu
Yine bomboş yollardan
Hedefe varamadan dönmek zorundayım
Saatler hüzünleri
Levhalar hasreti gösteriyor
Son hız dönüyorum aynı yere
Yine yapa yalnız, yine yoldaşsız
Şerit çizgileri ok gibi saplanırken
Kilometre taşları dikiliyor başucuma

Yine kaderin oyunu
Yine bir figüran için
Başrolden atılmış bir aktör
Yine kâbuslara satılmış sessiz geceler
Her güneş doğduğunda bin isyan doğuran günler
Ve yine bir körpe daha defnedildi sevda mezarlığına
Ardında lime lime olmuş bir yürek
Karanlığa ve yalnızlığa mahkum ben
Ve işte o
Kaçınılmaz acı son !

24/08/2009 Erzincan-Üzümlü