Kaderim bana bir oyun oynadı
Ellerim arkadan kelepçeli gibiyim
Özgürlükten eser yok
Dört duvar arasında
Kandırıyorum kendimi
Gel de çöz ellerimi
Biten her şişe romdan sonra
Biten diğer boş şişelere bakıyorum
Hepsi en az benim ve senin kadar boş
Hayallere dalıyorum bazıları ne kadar güzelde olsa
Yumuşatamıyorum kalbimi
Gel de kurtar beni
Dört duvarın dışı da içinden farksız
Bazen içerisi daha iyi mi diye düşünüyorum
Sokakta yürürken insanlara bakınca
Mutsuz ve umutsuz yüzler görüyorum
Ödenmeyi bekleyen borçlar
Tarifsiz acılar ve yaşanmışlıklar
Bencil insanlar görüyorum
Aslında birer kukla onlar
Gel de kurtar bizi
Dream Theater dinliyorum sürekli
Anlatıyor ve özetliyor hayatı
Aksak ritmleri hissediyorum
Biliyorum geliyorsun
Duyuyorum ayak seslerini
Kapattım gözlerimi
Gel parçala duvarları
Titret kolonları
Gel kurtar beni
Anlıyorum geliyorsun
Gel kurtar hepimizi
Gel ulu kurtarıcı
Gel ki duyalım ''Game Over'' ı
imza: kodumunun pesimisti
Efe KarahanKayıt Tarihi : 14.3.2010 00:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efe Karahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/14/kaderin-oyunu-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!