Kaderin Ne Suçu Var Şiiri - Zeki Günay

İnsan vurur silleyi,
İplik görmez iğneyi.
Garip çeker sineyi,
Kaderin ne suçu var.

Seversin sarılırsın,
Sevdiğim ayrılırsın.
Kalbime saldırırsın,
Kaderin ne suçu var.

Dost dersin alır postun,
İhanet eder dostun.
İnsan dedim kan kustum,
Kaderin ne suçu var.

Aş verdim zehir aldım,
İnsana hep inandım.
Herkesi Âdem sandım,
Kaderin ne suçu var.

Altındım demir oldum,
Gittim de pası buldum.
Demir döver de soldum,
Kaderin ne suçu var.

Gül oldum insan bastı,
Sevdiğim beni sattı.
Düşman değil dost yaktı.
Kaderin ne suçu var.

Dedim olayım Âlim,
Dünya da çok var zalim.
İlaç sendeymiş yârim,
Kaderin ne suçu var.

Dünyayı elle ittim,
Koştum insana gittim.
Yol bitmedi ben bittim,
Kaderin ne suçu var.

Sevgiyi öldürdüler,
Saygıyı sürdürdüler.
Adaleti döndürdüler,
Kaderin ne suçu var.

Yalanmış her şey yalan,
Hızır’ım ayak yayan.
Zeki sabırla dayan,
Kaderin ne suçu var.

OZAN ŞAİR: ZEKİ GÜNAY
03.02.2019