Ne çok sustun.
Oysa ben bir kelimeyle kalırdım sende,
Bir harfin yeterdi bana,
Bir “gel” desen, ömrümce kalırdım o taşın dibinde.
Sen her sabah aynı vakitte geçerken
Ben, yok saydığın bir gölgeydim belki.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta