Havada dağılıyor kuşlar zikzak çizerek
Değmeden yapraklara
Dünya eğik başıyla solduruyor çehresini
Güneşin kırık ışıklarını ıskalayarak
Müsrif bir rüzgâr koparıyor canları bedeninden
Yaz güneşinin biriktiği yerden
Tabiat memelerinden bir ana gibi
Beslediği her doğuşu
Toprağın koynuna gönderiyor
Uyuyan savruluşu...
Tanrı'nın yüzen gemisi gidiyor denizde
Renk renk giysileri bedeninde
Bir yeşil,bir kızıl,bir sarı,bir beyaz
Gittikçe büyüyen ufkun ardında kayboluyor
Çoğalan niyaz...
Ellerimizi tutan bir zincir
Beyinlerimizin sınırlarında dolaşıyor
Çizilen bir kaderin güzergahında.
Mezarlar çoğaltıyor Tanrı 'ya inancı
Ölülerin gittiği yerde,
Ölüler yol göstericiliğe soyunmuş
Farkında bile olmadan
Dilsiz dilleriyle anlatıyorlar sapkınlığı
İbret levhâlarında...
Karıncalar evrenin sokaklarında
Kıldan ayaklarıyla koşuşturuyorlar
Gittikçe tükenen ambarlarını
Doldurabilmek ve yokolmamak için
Tanrı 'nın güzergâhında...
Ahmet TIĞLI 31.8.2008 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 3.9.2008 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz daim olsun,tam puan
Saygılarımla
Ayşe
Güneşin kırık ışıklarını ıskalayarak
Müsrif bir rüzgâr koparıyor canları bedeninden
Yaz güneşinin biriktiği yerden
Tabiat memelerinden bir ana gibi
Beslediği her doğuşu
Toprağın koynuna gönderiyor ...
Yaşamın döngüsü sürerken bizim çektiğimiz acı ve duyduğumuz sevinçle ilgisiz dönüyor ,dönüyor...
Değirmenin dişlisi gibi. kimimiz un bembeyaz ve formu yitik, kimimiz bulgur oluyor daha da diri.
Unun canı acıyor benimgibi. Tebrikler.
Gittikçe büyüyen ufkun ardında kayboluyor
Diline saglık
satıhdaki kıpırtılarını
tatlı bir ahenkle tasvir
etmişsiniz. Tebrikler.
SAYGIYLA SELAMLARIM.
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (6)