Kaderin Dergahı Şiiri - Uğur Nazlım

Hayat ince çizgili yol,
Gah yokuş gah iniş,
Hesabı kitabı bol
Kaderin dergahı var imiş.
.
.

Gül yüreklerdekini,
Bilmem,sanırım belki,
Bülbül yürekler hisseder.
Bildim ,anladım,belledim ki,
Bülbül gül dalından bihaber.
.
.

Yılandan değil,
Yılan olandan gelir,
İnsanı öldüren zehir.
Sırdaş bildiğin
Bil ki,gün gelir
Etini bolca yedirir.
.
.
Mayası sağlam olacak insanın,
Tıpkı hayası gibi,
Ar damarı yok ise,
Konuşur durur herkese.
.
.

Kaderin dergahında el tutulmaz,
Etli,sütlü sofra kurulmaz.
Salya,sümük birbine karışmaz.
Müritte sensin,Şeyhte sen,
Korkak sensin,cesurda sen,
Ortalıkta gezen;
Sade elin ve yüreğin,
Ve boyun büktüğün Kaderin.
.
.

Dostum nerdesin şimdi ?
Eğlenmek vakti gelmedi mi?
Gel ki,Gönül bağından üzüm alalım.
Gel ki,’ince düzüm yar’ çalalım.
Beklesin çay bizi demlikte,
Şu akşam vaktinde,
Girelim kaderin dergahına,
Bahçelerden sevda derelim.
Gönlümüzü biz,
Hak edene verelim.