Kaderin cilvesine, kaptırdım’ da kendimi,
Giderim şu yolumda durmadan usanmadan,
Dönülmez yolculukta kaybettim her şeyimi,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.
Kaderin ellerinde, savruldum yaprak gibi,
Kırıldım koptum daldan, bir kuru dalmış gibi,
Üzüldüm yol boyunca, kaybettim şu kendimi,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.
Gezdim de hep dağları şu kırık bacağımla,
Dert buldum çaresizden şu kendi kucağımda,
Gün yüzü hiç görmeden, şu geçen hayatımda,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.
Düşmana bel bağladım, yapıştım ellerine,
Tam sudan geçecekken bıraktı battım dibe,
Dost sandım ben elleri uydum da el sözüne,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.
Bir hayat böyle geçti yıllarca ezildim ben,
Talihsiz şu başımla gün yüzü görmedim ben,
Çıktım da dağlara ben kimseye görünmeden,
Yel gibi estim geçtim dağlardan ovalardan.
09 Eylül 2012
Antalya.
Kayıt Tarihi : 9.9.2012 13:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!