Hüzün iç çöküşü
Karanlığa yeminli geceler
Umuda giden umutsuz düşler
Bir türlü geçmek bilmeyen saatler
Dostum dediğim sessizliğe mahkum yıldızlar
Ve bir anda kalbime doğan güneş sen
Geceler alınsa da
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla