Kaderimsin Şiiri - Pınar Taşcı

Saat gecenin bir yarısıydı,
Kalem seni yazdı,kağıt dinledi.
Ben anlattım,duvarlar inledi,
Ben ağladım,yastığım sildi gözyaşlarımı.

Sen vardın bi yerlerde,
Ama yanımda değildin.
Ne gülüşün vardı beni güldürecek,
Ne de sen vardın beni dinleyecek.

Canımdan bir candın,
Ama benden uzakteydın.
Damarımda dolaşan kandın,
Çünkü hep aklımdaydın.

Tanıştığımız ilk günü hatırlıyorum da;
Sana ne ewet diyecek gücüm,
Ne de hayır diyecek cesaretim vardı.
Galiba kader denilen şey buydu,
Ve bu kez kapımdaydı...