Kaderimse Şiiri - Abdullah Dizdaroğlu

Kaderimsin kaderim
Bu gece düşümde sol yanım acıdı
Tatlı birşey doldurdu içimi hiç tanımadığım
Kan ter içinde kaldım!
Taş oldu yastığım yorganım
Tam savrulurken sensizlik! kokundan tanıdım
Ve o sendin içimden atamadığım
Ve o sendin gününde tadamadığım
O sendin sendin işte o sendin öpmek isteyip öpemediğim
Hadi tut ellerimi diyordu kara gözlerin
Korktum cennetine adım atmaya
Korktum en mahrem yerinden tutmaya
Birden çatıldı kaşların! ! azarlar gibi
Korktum aşkından
Korktum aşkımdan
Ya elveda deseydi gül dudakları
Ya ansızın kaçsaydı uykularım
Ben o zaman bitmezmiydim
Ben o zaman ölmezmiydim! !
Sen hasretimin,yalınayak duygularımın mimarıydın
Sen yaratılandın içimde
Sen yeşertilendin külümde
Sen benim en büyük duam
En güzel rüyamdın; ; ;
Ne güzeldi kırmızıya meydan okuyuşun
Ve de geceye inat
Simsiyahtı omuzunda saçların,
Hiç bitmesin istedim bu rüya
Hep yanımda olmalıydın
Uzattığımda ellerimi ellerine
Sımsıkı sarılıp tutmalıydın! ! !
Ağlattı beni bu gece kaderim
Saymadım kaç yıldır sensizim
Eğer sensizlikse dünyada yaşarken kaderim
Eğer uyanırsa bitanem aşkısına düşlerim
Ve işte o zaman döner arkamı kapatır gözlerimi,
Sonsuzluğa vurur ömür kapısını giderim!