Kaderimizmiş Şiiri - Yılmaz Tosun

KADERİMİZMİŞ
kaderimizmiş,alın yazımışmış yaşadıklarımız.
sen bir vahşinin kollarında,ben ise senden çok uzakta.
sen susuz kalmış bir çiçek,bense kor ateşe atılmış bir beden.

kaderimizmiş,acı çekmek ikimizin yazgısıymış.
delice severken birbirimizi,özlemek,görememek varmış.

ikimizde bir fırtınaya sevk edilmiş kurumuş çiçek poleniymişiz.
bir gün gelip bir ıssız dağbaşında filizlenecek büyüyecek,
koskocaman bir fidanmışız.

ben kaç gece sabahı seni özleyerek geçirdim.
ben kaç gece rüyamda seni görmek için dualar ettim.
ben kaç gece senin için Allah'ıma yalvardım.
hep iyi olsun,o gülüşü yüzünden eksilmesin diye.

bilmiyorum şimdi saat kaç,gecenin bu vakti yine aklımda sen,
gözlerimde senin hayalin.
dudaklarımda senin ismin hece hece.
bu satırları dökerken boş sayfalara,
gözlerim nemli nemli,seni hayal ederken üzerimde,
giydiğim kazağımda bile sen kokuyorsun,
hiç sahip olamadığım sen kokuyorsun,
hiç dokunamadığım sen kokuyorsun.

işte bizim kaderimizde böyle yazılmış,
ikimizde uzak uzak sevip boyun eğmek varmış yazgımıza.
boyun eğmek varmış yaşadıklarımıza,
ama geelceğim birgün,mutlaka ama mutlaka geleceğim,
senin nefes aldığın kente,
geleceğim artık hayalinle bile geleceğim....

YILMAZ TOSUN