Kaderimiz kadar Şiiri - Yılmaz Bektaş

Ne fazla ne de az ancak
Herkes kadar yalnızız…
Gün doğumlarından
Gün batımlarına…
Akşam oluncaya kadar,
Koşturur bizi bahtımız.
Dalgadan dalgaya atar.
Olanın bitenin ardından,
Elimizi ayağımızı toplayıp,
Evlere tek tek dağıldığımız;
Günün ödülüdür; gecesi…
Rüyalarımız kadar renkli
Bir uykuyla kandığımız…
Sabahı göreceğimizse;
Artık tamamen kader!

Yılmaz BEKTAŞ