Bir girdabın ortasında dolaşırken
Korkunun feleği yuvarlanır uçuruma
Duygular silsilesi darbe olur kaderime
Ardından bakakalırım
Ne olduğunu anlamadan
Yutkunur nefesimin sedasız anı
Uzaklaşır bulutlardan feleğimin çıplaklığı
Gözden kaybolana dek
Açık değildir hiçbir şey;
Hava, gerçekler, yaşananlar.
Bir nefes kadar yakın belki ama
Mil öteden duyulur sesi için için
Feryadımın yükselişinin bu sahteliğe
Kaderim hicrana mahkumken
Bulutlar kümelenmiş hengamede
Hüzün sararken benliğimi karartıp
Ağaçlar susuz kalmış güneşin sarılığında
Uyumu bozulmuş doğanın
Kaderin kalbinin sesinin duyulmadığı
Noktalara saplanıp kalmış
Yankılarımın her dalgası
Aslında ben yalnızlığın suyunda
Boğulup kalmışım
Kayıt Tarihi : 8.8.2021 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaderinin olumsuzluğuna saplanıp mahkum olanların dünyada sadece kararmış benliği vardır, sevdikleri degil. Yaşanan tecrübelerin en büyük sınavı korkuyla baş etmektir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!