Mutluluğa dört parmak kala
Kim çaldı çanları
Uyandırdı şeytanları
Şeytanlar kızıl gözlü
Riyakar binbir yüzlü
Çanlar kime çalıyor
Şeytanlar kızıl gözlü
Senin siyahgözlerinden öte
Şeytanlar azapta
Hata kimde
Yüreğim ateşte
Dukaklarım gülüşte
Her şeyinle hayal gibi oldun
İçimde yüzlerçe uçurum
Ve sonum
İçimde bir değil binlerçe ölüm
Sebebi sensin be gülüm
Çanları çalmadan
Şeytanları uyandırmadan
Birini ölesiye sevmek
Yıldızları kıskandırırçasına
Ne yaparsın kaderimin bahtıkara
Kaderimin bahtıkara
Be gülüm
Kayıt Tarihi : 2.10.2010 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!