Kaderimin Acısı Şiiri - Eren Can Bay

Benim yetişip büyüdüğüm köyde
Köpek yoktu
Kendini sevdirmesini iyice bilen
Otlar da yeşili görmezdi
Sulanmak, yağmur falan nedir bilmediklerinden
Koyunlar aç dururdu
Açlığı yadırgadılar haliyle
Ben de onlara çobanlık yapar
Aç, susuz dururdum
Kuraklığın güneşte sararmasıyla
Kavururdum saçlarımı
Ne eksik kaldı
Hicran yelleri!
Yalnızlığın ılıntısında
Alın teriyle koşturmak da
Tatmin edemiyor beni
Koyunlara savurduğum sopayı
Esintinin üzerine savursam
İncinir mi
Güzide hayatımın kaderi