Kaderime Darıldım Şiiri - Esat Güneş

Hiç yamlız bırakmadı gözyaşlarım beni.
Doğdum, doldurdular gözlerimi;
Acıktım, gözyaşlarımla kandırdım annemi.
Elimden oyucağımı aldılar,
Kırıp kenara attılar,
Yanağımda gezindi gözyaşlarım.
Sevdim, ilk aşkımı yaşadım;
Ama gözpınarlarıma doldu ilk aşkım.
Büyüdüm, kaybetmeyi de öğrendim
Her kaybettiğimin arkasından,
Bir inci tanesi yolladım.
Yine Sevdim,
Önce bir tebessüm,
Ardından hüzünü gözlerimden akıttım.
Yıprandım, ama yinede hayata sarıldım.
Ben hayata değil,
Kaderime darıldım...