İlkin yağmurlar yağdı bu kente
sonra kaderime damla damla sen düştün
Adın yıldızları nasıl rahatlatıyor bir bilsen
Toprak nasıl maksut seni taşırken
Pencereden bir kere bak
gökyüzü çocuklar gibi nasıl şen
Adın nasıl tevellüt ediyor amansız gecelerde
Hiçbir kadın ağlamıyor acı çukurlarında
Ve çocukların gönlünde kararmıyor sokak lambaları
Gözlerin doğunun kurtarıcı limanıdır
Bilmem kaç yürekte adın hayattır ümittir
Al efkarını yıldızların
Kurtar dertten geceyi
Uzan tut ellerimi
Yedi ilklim dört mevsim diren yazgıma
Yüzün bahar tadında bir koku
(Ben ki değişmem seni yasemin ve leylak kokularına )
Gelip pencereme dur.......
Kayıt Tarihi : 8.1.2018 05:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Karadaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/08/kaderime-damla-damla-dusene-dair.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!